تصرف عدوانی
تصرف عدوانی عبارت است از اینکه متصرف سابق مال غیر منقول که ملک به صورت عدوانی از تصرف وی خارج شده است، بدون نیاز به ارائه اسناد مالکیت و به صرف اثبات تصرف قبلی خود می تواند از دادگاه صالح تقاضای رفع و اعاده تصرف خود را نسبت به آن مال بنماید.

تصرف عدوانی دارای دو جنبه می باشد:
1- تصرف عدوانی حقوقی
2- تصرف عدوانی کیفری

در این نوشتار در خصوص تصرف عدوانی حقوقی می باشد.

ارکان دعوای تصرف عدوانی عبارت است از:
1- سبق تصرف خواهان در دعوای تصرف عدوانی
2- لحوق تصرف خوانده در دعوای تصرف عدوانی
3- عدوانی بودن تصرفات خوانده در دعوای تصرف عدوانی

دعوای تصرف عدوانی از دعاوی غیر مالی اعتباری محسوب می شود که قابل تجدید نظر و غیر قابل فرجام خواهی می باشد.

دعوای تصرف عدوانی در دادگاه عمومی محل وقوع مال غیر منقول اقامه می شود.

در دعوای تصرف عدوانی متصرف معمولاً پس از تصرف عدوانی ملک اقدام به احداث بنا، غرس اشجار، زراعت و یا تخریب آثار موجود می نماید که در این صورت پس از اثبات عدوانی بودن تصرفات او دادگاه صالح او را به رفع تصرف عدوانی محکوم خواهد نمود.

در دعوای تصرف عدوانی خواهان می تواند از دادگاه صالح محل مال غیر منقول درخواست صدور دستور موقت نماید و چنانچه دادگاه صالح دلایل وی را موجه بداند دستور جلوگیری از ایجاد آثار تصرف یا تکمیل اعیانی از قبیل احداث بنا، کشت و زرع و... را در ملک مورد دعوا صادر نماید.

صدور دستور موقت نیازمند سپردن تأمین در صندوق دادگستری نمی باشد و نیز برای اجرای دستور موقت لزومی بر تأیید رئیس حوزه قضایی وجود ندارد.

رسیدگی به دعوای تصرف عدوانی تابع تشریفات آیین دادرسی نبوده و خارج از نوبت رسیدگی می شود.

وکیل پایه یک دادگستری در شیراز، متخصص امور ملکی بهترین گزینه برای شما است.